İnsanın kendisini üstün yeteneklere sahip olduğunu düşünerek, dev aynasında görmesi belirli bir süreden sonra karşı tarafa olumsuz şekilde yansıyacaktır. Çünkü bu durum kibirlilik ile eşdeğer şekilde görülerek insanlar ile kurulacak iletişimlerin kopuk bir halde ilerlemesine neden olur. Topluma ayak uydurabilmek için mutlaka ılımlı bir yapı içinde olmak gerekir. Çevrenize baktığınız zaman kendisini yüksekte gören insanların genelde yalnız olduğunu görürsünüz. Çünkü yapılacak işi beğenmedikleri gibi çevresindekilerin kendisine karşı yapacağı hatalara da asla tahammül edemez. Uzmanlar tarafından yapılan değerlendirmelerde bu durum belirli bir evreden sonra psikolojik bozukluğa neden açtığı söylenmektedir. Bir kişi ile sohbet gerçekleştirirken, ilk defa görüşme sağlanıyor ise ön yargılı yaklaşmamak gerekir. Karşısındakini iyi şekilde dinleyip anlamak aradaki iletişim kopukluğunun önüne geçmektedir.
1. “Bu insanlar dev midir
Yatak görmemiş gövde midir
Bir yara açar boyunlarında
Kolkola durup bağırdıklarında
– Yar kurbanın olam
Dağlar önüme durmuş
Ki dağlanam”
2. “Çekip pırıl pırıl mavzerler çıkardılar oyluk etlerinden
Durdular ite çakala karşı yarin kapısında”
3. “-göç içimizedir.”
“Ruhunuzun kirlenmesi dolmadı mı”
“Yüreğimin zarif acısı . . ”
“Ve gittin,
Ve dağ çöktü.”
3. “Halk aşksızsa sokaklar
Banka dükkânlarıyla doludur.”
4. “Öpebilirsek uzanıp kaderlerimizden öpmeli
Sıcak gözyaşı ve şikayetle
Ağzı konuşmaz kılan
Ağzımızda
Dilimizi şişiren ayrılık bademi”
5. “Gecelerimi ağırlayamaz oldum”
6. “Yedi adamdan biri bir gün
bir aşk gördü
gereğini belledi
ölüm girse koynuna
Ayırmaz aşkı yanından.”
7. “çünkü ağaç problemdir çok karışık bundan böyle aklım kuşlarsa uçar gider uzaklara”
8. “Güzelin düşmanı güzel olur
Güzelin yâri güzel olur”
9. “İçim büyük sabırla haşlandı
İçim ey içim bu yolculuk nereye
Yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin..”
10. “Ve ellerin uçuşan yapraklar gibi
Birden
Nasıl yalnız olduğumuzu anladım.
Kimseler yoktu ikimizden başka birbirine bakan..”
11. “Gitme
Gecenin karanlık kucağına bırakma beni
Taş duvar her yer
Bütün şehir yalınayak
Kimsesiz güvercinler
Gitme..”
12. “Durdurun gece hücumlarını
Artık aşk insan kalbine sığmıyor”
Zarif insan ölüm döşeğindeyken Arif Erdem Beyazıt’ı yanına çağırır ve şöyle der;
“Erdem Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak.”
